Ramazan Ayında Anlamlı Bir Karikatür

Günümüzde müşahede (!) ettiğimiz acı bir gerçek….

Kur’an-ı Kerim ve Kutsal Kitaplar.

Allah (c.c.) katında tek din İslam’dır. İslam, sadece son peygamber Hz. Muhammed’in bildirdiği dinin değil, fakat Hz. Âdem’den Hz. Muhammed’e dek bütün Allah elçilerinin bildirdiği dinin adıdır. İslam dininin temeli Tevhid’dir. Bunun anlamı şudur: Yeryüzünde Allah dışında boyun eğilecek hiçbir otorite yoktur. Ancak insanlar, peygamberler tarafından bildirilen bu ve diğer gerçekleri, zaman içinde yanlış yorumlayarak onları tahrif etmekte gecikmemişlerdir. Nitekim Son Çağrı Kur’ân-ı Kerîm indiği zaman Tevhid inancı adeta yeryüzünden silinmişti. Bu yüzden Kur’ân’ın gerçekleştirmek istediği ilk amaç Tevhid inancını yeniden tesis etmek olmuştur. Kur’ân-ı Kerîm, kendinden önceki kitapları onaylamak için geldiğini açıkça vurgulamaktadır. Bunun dışında Kur’ân, mesajını muhataplarına sunarken önceki vahiylere sık sık müracaat etmektedir; çünkü peygamberler birbirlerini onaylamak için gönderilmişlerdir. Şu halde Kur’ân-ı Kerîm’in, kendini, kendinden önceki vahiylerin onaylayıcısı (musaddık), hatta daha da önemlisi koruyucusu (müheymin) olarak takdim etmesine şaşırmamak gerekir. Yani hangi dine mensup olurlarsa olsunlar Kutsal Kitap araştırmacıları, araştırmalarında başarılı olmak istiyorlarsa, vahiy sürecini bir bütün olarak ele almak zorundadırlar. Bu ise dünyamızda karşılıklı saygı ve sevginin oluşmasına ve dolayısıyla evrensel barışın gerçekleşmesine çok büyük bir katkı sağlayacaktır.

Kutsal Kitap çevirileri, insanlık tarihinde çok büyük bir öneme haiz olmuşlardır. Örneğin, Tevrat, Babil sürgününden sonra (m.ö.587) Yahudi devletinin önemini yitirmesi sonucu Aramice’ye çevrilmiştir. Yöreye Yunan medeniyetinin egemen olması sonucu da Tevrat, m.ö. 270 yılında (Yetmişler Çevirisi/Septuagint) Yunanca’ya çevrilmiştir. İnsanlık Hz. İsa ile birlikte (Müjdesine/Evangelion) kavuşmuştur. Hz. İsa kısa süren peygamberliği sırasında mesajını Aramice sunmuştu. Ancak, Hz. İsa’nın kısa süren tebliği, mesajının sağlığında yazıya geçirilmesine imkân vermemiştir. Bu yüzden müjdesinin (Evangelion) Yunanca çevirilerinin ön plana çıktığına tanık oluyoruz; öyle ki 325 yılında gerçekleşen İznik Konsülünde birçok İncil arasından kilisenin esas aldığı dört İncilin (Matta, Markos, Luka ve Yuhanna) Yunanca olduklarını ifade etmek gerekir. Aziz Jerome 405 yılında Yahudiliğin ve Hıristiyanlığın tüm Kutsal Kitap’larını, “Vulgate” adı altında Latince’ye çevirmiştir. Özellikle Martin Luther’in 1521 yılında Kutsal Kitab’ı Almanca’ya çevirmesinden sonra bütün Batı dillerine çevrilmiştir. Bu çeviriler arasında İngiltere kralı James’ın yaptırdığı İngilizce çeviri en önemlilerinden biridir. Günümüzde hemen bütün Batı dillerinde Kutsal Kitab’ın birçok çevirisi bulunmaktadır.[1]

[1] TDV İslam Ans., “Luther, Martin” maddesi, (madde yazarı Adnan Aslan), Ankara 2003, XXVII/237-239.